donderdag 3 augustus 2006

het is hier nooit stil zo lijkt het
Vannacht werden we opnieuw om een uur of drie wakker omdat de telefoon ging. Ene Albert die wilde weten of "z'n bandjes" er al waren. Verkeerd verbonden dus. Dus maar even de email bekijken en een paar foto'tjes maken van nachtelijk Seattle. Daarna vielen we weer in slaap en stonden rond half negen in de Starbucks tegenover het hotel voor koffie met een donuts en bagels. Daarna naar Pike Market, een marktgebouw, met allerlei vreemde snuiters die hun spulletjes verkopen. Die plek is bekend omdat daar de eerste Starbucks werd geopend. Daarna op naar Space Needle. Een UFO achtig platform op drie poten met een glazen lift in het midden. Het uitzicht is waarlijk fantastisch. We stappen in de stadsbus, waarin een waarlijk bonte verzameling Amerikanen zit (Rotterdam is er niets bij), blij dat we met al onze bezittingen weer kunnen uitstappen.

Space Needle is zo'n 185 meter hoog. De eerste wolkenkrabber van Seattle is echter Smith Tower. Deze in 1912 gebouwde toren is zo'n 15 meter lager en is helemaal in art-deco stijl gebouwd. Het is ook het enige gebouw in Seattle waar liftboys de liften nog bedienen, die met de hand geopend en gesloten moeten worden. Tijdens het verblijf in Smith Tower viel ons oog op het hoogste gebouw van Seattle, de Bank of America. Toevallig lazen we in ons boekje dat ook dat gebouw te bezoeken valt. Na enige twijfel, want we hadden al twee torens bezocht, toch besloten te gaan. Eerst in een razende vaart naar de 40e verdieping, dan overstappen in een andere lift die ons naar etage 73 bracht (het gebouw is 76 etages hoog). Op zo'n 325 meter hoogte staan we nu en zien Smith Tower en Space Needle als kleine huisjes onder ons, wat een fantastisch uitzicht heb je hier!

Deze stad is nooit geluidloos. Overal waar je loopt rijden massa's auto's. Midden in de stad ligt een dubbeldeks snelweg. Dwars tussen de gebouwen door rijden luid toeterende treinen. Vrijwel altijd hoor je wel ergens een sirene van een politie-, brandweer of ziekenauto. Maar vanmorgen deed al dat geluid er niet meer toe, toen vier straaljagers in formatie laag over de stad vlogen. Ook de rest van de dag kwamen ze regelmatig over. Er blijkt zaterdag een vliegshow te zijn, waarvoor men nu aan het oefenen is. Een Amerikaan kijkt er overigens niet eens van op of om, het lijkt de gewoonste zaak van de wereld. Pas vanmiddag kwamen we een plek waar stilte de boventoom voert. De door Rem Koolhaas ontworpen glazen bibliotheek van Seattle. Een bijzonder gebouw. We sluiten de dag af met een diner aan het water van de Pudget Sound in Ray's Boathouse. We eten ondermeer Dungeness Crab en zalm uit Alaska.

deze website is ontwikkeld en gehost door InterBox Internet