Vanochtend met pijn in het hart afscheid genomen van onze Raintree cabin in Port Orford. Omdat we weer vroeg onderweg wilden zijn, besloten we het ontbijt in de Guest Hall over te slaan. Dus reden we naar de plaatselijke supermarkt voor een donutontbijt en naar de coffee drive thru voor stevige cappo. Zo, toen waren we wel wakker! We volgden de 101 verder naar het toeristische plaatsje Bandon, waar we voor de laatste keer een blik wierpen op de prachtige kust van Oregon. Vandaar reden we landinwaarts over de All American Scenic Byway naar Crater Lake National Park. Het was een zeeeeeer lange route met vooral heeeeel veeeel bomen. Prachtig, dat wel. Maar na een tijdje gaan ook oneindig veel bomen vervelen. Net voorbij Roseburg, in het gehuchtje Glide, besloten we te stoppen voor een late lunch en om even de benen te strekken. In het Illahee family restaurant and bakery ( een van de twee restaurantjes die het dorpje rijk is) besloten we een stevige lunch te nemen ipv een uitgebreide maaltijd vanavond. Nou, we hadden makkelijk 1 lunch met zijn tweeën kunnen nemen, zo veel was het! Erwin had een half stokbrood belegd met 2 verse hamburgers met van alles erop en eraan. Ingeborg de variant met kipfilet. O ja, en bij beiden zat ook nog een enorm portie verse frites, van het type per patat een halve aardappel. Lekker, dat wel, maar veeeeeeeel te veel. Om het geheel af te maken, dronken we er nog een cream soda of root beer bij, doe eens gek.... Daarna vervolgden we onze lange weg naar Crater Lake, waar we tegen 16.00 uur aankwamen. Wat een geweldig natuurverschijnsel is dat! Het meer is ruim 9 km breed en ontstaan toen 7700 jaar geleden Mount Mazama uitbarstte. Het meer is ruim 650 meter diep en is daarmee het diepste meer van de VS. Het park bestaat uit een rim drive langs de krater en er zijn ontelbare adembenemende uitzichtpunten. Dat was nog niet genoeg voor Erwin, want hij ging voor de ultieme foto door op een trail naar beneden te lopen. Bij toch wel een aardig heet temperatuurtje, ook al was het al 16.45.... Over een afstand van 1,7 km 212 meter omlaag en weer terug(ongeveer gelijk aan 65 verdiepingen). Uitgeput, paars en bezweet keerde hij weer terug bij ons autootje. Maar..... met mooie foto's! We reden verder langs de east rim van het meer en genoten nog van enkele mooie uitzichtpunten. Toen liep het al tegen zevenen en werd het tijd om koers te zetten naar Fort Klamath, ongeveer 22 km ten zuiden van het National Park. Het was wel erg stil op de weg en we wisten dus dat onze verblijf voor de nacht in een afgelegen gebied zou zijn. We waren bijna Fort Klamath weer uit en hadden vooral koeien kunnen bewonderen, toen we Crater Lake Resort bereikten. Nou, resort.... Het is een RV camping met een stuk of tien kleine cabins, waarvan er een voor ons is vannacht. Het huisje is ruim, staat langs de beek en het is hier vooral erg rustig, terwijl bijna alle huisjes bezet zijn en er de nodige campers en tenten staan. De lunch rustte nog zwaar in de maag, dus een yoghurtje en een sapje vormden onze maaltijd. Het is nu inmiddels bijna negen uur en we zoeken de laatste foto's uit. Het was weer schitterend vandaag! |