woensdag 3 augustus 2005
                       | |
 | |
| Auto in, auto uit |
 |
| De routes die we eerder reden waren al bijzonder mooi, maar vandaag spant tot nu toe de kroon. Onder een strakblauwe hemel met 9 graden vertrokken we vanmorgen uit Fairmont Hot Springs op weg naar ontbijt bij Tim Hortons (een soort McDonalds maar dan met alleen koffie, donuts, bagels, muffins etc.) het was afzien dus. Daarna reden we Kootenay National Park binnen en vielen we van de ene verbazing in de andere. De eerste bocht gaf al gelijk aanleiding om te keren, want het fototoestel was nog niet in de hand genomen. Een metershoge spelonk waar de weg doorheen is gelegd. 50 meter verderop weer stoppen voor rood gekleurde rotsen. En zo ging het eigenlijk maar verder. Van uitzichtpunt naar uitzichtpunt en van gletsjerrivier naar waterval. We hebben nog nooit zo lang over 150 km gedaan. Het oranjegevoel bestaat ook in Canada zo bleek. Toen wij in Kootenay onze eerste trail liepen (3 steile kilometers) naar oranje gekleurde Paint Pots struikelden we bijna letterlijk over de Nederlanders. Kennelijk op de kleur afgekomen. De Pots zijn een indrukwekkend verschijnsel dat wordt veroorzaakt door ijzerhoudende mineralen die het water en de rest van de omgeving een oranje gloed geven. Vroeger werd hier kleurstof voor verf van gemaakt. Na afloop van de wandeling hebben we die oranje rotzooi maar nauwelijks van onze wandelschoenen krijgen. Zelfs een wandeling door de gletsjerrivier was niet voldoende. Waren we gisteren nog blij met muis, koeien en een hertje, nee op 3 augustus hebben we ons hart kunnen ophalen. Allereerst bij een verlaten rest area kwam er bezoek van een nieuwsgierig eekhoorntje. Die was eigenlijk niet meer weg te slaan en leek op voedsel van ons te wachten. Hij kwam zelfs op 25 centimeter afstand van Erwin's camera. Toen we vlak voor Banff per abuis de verkeerde afslag namen, bleek dat een geluk bij een ongeluk. Nog in de bocht van de afslag troffen we een verkeersopstoppinkje veroorzaakt door twee berggeiten aan. Fotograferende Britten maakten ons attent op de aanwezigheid van een 'massive moose in a mile or so'. We zijn dus nog een stukje doorgereden en troffen daar inderdaad een enorme eland aan. Need we say more? Aangekomen in het hotel voor de komende twee dagen, het Fairmont Banff Springs Hotel, werden we meteen tegengehouden door een employee die aangaf dat er voor de ingang iemand zou staan die onze koffers zou uitladen en de kamer brengen en dat hij de auto voor je parkeert... Een telefoontje is voldoende om je auto weer voor te laten rijden. Eenmaal binnen was onze reaktie kortweg: WAUW... In no-time waren we verdwaald in het hotel, we hebben dan ook kamer 1931. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is hier. Bijvoorbeeld een conference center, een golfshop en baan, allerlei luxe winkels, een stuk of zes restaurants, theater, zwembaden enz. enz. Kortom we baden in luxe de komende 48 uur. Het hotel is nog mooier dan we hadden gedacht. |
|
deze website is ontwikkeld en gehost door InterBox Internet