vrijdag 5 augustus 2005
                      | |
 | |
| Water en meer |
 |
| Vanmorgen zijn we om een uur of acht uit het hotel in Banff vertrokken op weg naar Saskatchewan River Crossing een ritje van 125 kilometer. De route voert over de Icefields Parkway, die door velen de mooiste weg van Noord-Amerika wordt genoemd, dat schept dus verwachtingen. Een van de eerste stops is een wandeling in Johnston Canyon, waar zich twee watervallen bevinden. Een prachtig aangelegd en goed toegankelijk pad voert ons in zo'n 3,5 kilometer naar de Upper Falls. De eekhoorntjes die hier lopen kun je bijna aanhalen. Langs de weg zijn er vele meren, beekjes en rivieren te vinden. Des te verder op de route des te blauwer het water. We kwamen ondermeer langs Lake Louise, Moraine Lake, Lake Emerald, Bow Lake en Peyto Lake. Vooral die laatste, die alleen van grote hoogte te zien is, lijkt gevuld met blauwe melk. Sommige meren blijken grote aantrekkingskracht te hebben op toeristen. De oevers staan er vol mee. Maar ook dazen en grote muggen vinden er een prima onderkomen, wat ons inmiddels enkele tientallen beten opgeleverd heeft. De route van Banff naar Saskatchewan River Crossing maakte alle verwachtingen waar. Ruige rotsen, mooie rivieren, meren en heel veel bomen. Uiteraard boften we ook vandaag weer met het weer. Strakblauwe lucht en een graad of 28. Toen we de hoop al bijna hadden opgegeven dook er een paar honderd meter na het begin van de Icefields Parkway een beer op in de berm. We zaten werkelijk eerste rang met het nemen van de foto's, maar bleven veilig in de auto. Bijna in juichstemming vertrokken naar ons hotel, dat zich echt in de middle-of-nowhere bevind. Een primitieve verblijfplaats maar midden tussen de bergen. Wat een uitzicht. |
|
deze website is ontwikkeld en gehost door InterBox Internet