Vandaag zou een heerlijke relaxdag worden, dus zaten we in de late "shift" voor het ontbijt op het terras van de B & B in Castle Valley. We schoven aan bij een Amerikaans echtpaar en al gauw ontspon er een geanimeerd gesprek over de beste plekken te bezoeken aan de oostkust van de VS en het onderwijs in beide landen. Het echtpaar bleek ook in het onderwijs werkzaam te zijn als docenten muziek. Dit alles onder het genot van een heerlijke homemade quiche, muffin en fruitsalade. Ja, in deze B & B weten ze je echt te verwennen.
Nadat we weer even online waren geweest om allerhande berichtjes en het gastenboek te bekijken, besloten we om nu eindelijk eens de La Sal Loop te rijden, die vanuit Castle Valley vertrekt en ook langs Moab voert. De route stond al eerder op ons lijstje, maar in Moab en omgeving is zo veel te doen, dat het er niet eerder van gekomen was. Nou, die route is echt een aanrader! Ze voert door de bergen met de mooiste uitzichten over vele rode rotsformaties die dit deel van Utah rijk is. We waren uiteraard weer alleen op deze route en dat maakte het extra speciaal. Zoals gezegd, de route voerde ook door het stadje Moab waar we ons verheugden op een kop lekkere koffie bij de Peace Tree koffie- en sapjestent, die we nog kenden van de vorige reizen. Maar, ook in Moab staat de tijd niet stil want zelfs hier, in het Mormoonse Utah waar koffie drinken een zonde is, had Starbucks voet aan de grond gekregen. Wat jammer nou...:-)
Na deze cafeinetop besloten we om, net als vorig jaar, een bezoek te brengen aan Canyonlands National Park. We waren toen zo onder de indruk van het prachtige natuurschoon, dat we graag op herhaling wilden. Dit park kent ook een aantal dirtroads met spectaculaire afdalingen de canyon in en Erwin wilde wel eens een stukje van zo'n dirtroad rijden. Zo gezegd zo gedaan. We reden de weg af en Mineral Bottom Road op. Erg mooie en desolate plek, want weer waren we er alleen. We reden tot een scherpe afdaling in zicht kwam met flinke haarspeldbochten langs de diepe afgrond. Ehhhh.. wat nu? De route helemaal uitrijden was geen optie, aangezien deze zo lang was en de benzinemeter geen goed nieuws meldde. Afdalen en dan keren en weer omhoog rijden? Ehhh... nou nee, onverhard de diepte in rijden vond Ingeborg niet zo geslaagd. Dus.. terug! Maar dat betekende, omdat deze rit toch wel wat tijd en benzine had gekost, dat er voor de rest van Canyonlands niet veel meer overbleef. Niet zo heel erg vonden we. We reden nog wat kilometers verder het park in, genoten van de diverse uitzichtpunten en korte wandelingen en reden weer terug naar de B & B via de City Market om de drankjesvoorraad aan te vullen. Bij een temperatuur van 38 graden gaat er heel wat doorheen op een dag!
Om ongeveer half 5 waren we in Castle Valley terug. Erwin deed de beentjes omhoog en de oogjes toe. De batterij moest worden opgeladen voor de lange dag van morgen. We genoten wat in de prachtige boomgaard van de B & B, bubbelden wat in de hottub en zetten de BBQ aan, want vanavond stond tonijn met salade en kaasbrood op het menu. Life is good!
|
