Vanmorgen opnieuw zonder haast opgestaan en ons op ons gemak klaar gemaakt voor de dag. Op het programma staat een hernieuwd bezoek aan Death Valley. Ook in 2007 bezochten we dit national park al, maar toen was het er erg bewolkt, waardoor alles niet goed tot z'n recht kwam. Maar eerst op zoek naar een Starbucks buiten The Strip, want daar is het ons veel te druk. Die was snel gevonden, dus werd er koffie met croissants besteld, gevolgd door een bezoekje aan de supermarkt voor wat extra flessen water.
We besloten via Interstate 15 richting Baker in Californie te rijden en daar vandaan naar het noorden te koersen. Dit zou volgens vele de mooiste toegangsroute tot Death Valley zijn. En dat klopt (we hebben alle kanten nu wel gehad). Direct na Baker rij je door de Mojave Desert, tientallen kilometers is er niets dan woestijn. Maar geen woestijn die bestaat uit zand. De omgeving is werkelijk wonderschoon, terwijl er helemaal niets is. Alleen wat dorre beplanting en rotsen in allerlei kleuren, vormen en maten. Na en kilometer of 160 door dit landschap linksaf richting Badwater. Het laagste punt in de VS (ruim 85 meter onder zeeniveau). Eerst voert de weg nog naar boven, maar daarna begint de afdaling en zie je de temperatuur steeds verder oplopen. Op een gegeven moment is het zelfs 50 graden Celcius. Het record van 47 die we een aantal jaar geleden in Phoenix als hoogste ervoeren is daarmee aan diggelen.
Het landschap blijft aan een stuk door veranderen. De eerste echte stop is Badwater. Hier is het laatste beetje water van Death Valley te vinden. Verder is het een zoutvlakte die is ontstaan door het verdampen van het zeewater dat hier miljoenen jaren geleden nog aanwezig was. We lopen een klein stukje over het zout, maar bijna 50 graden, een forse wind en brandende zon maakt het alsof je een enorme hete fohn op je gericht staat.
Vervolgens bezoeken we Devils Golfcourse. Niet dat daar golf gespeeld wordt. Het is een uit zout opgebouwd vreemd landschap van allemaal kleine paddenstoelachtige vormen, die door de hitte kraken en kreunen. Dan rijden we Artist Drive. Deze weg voert ons langs rotsen in echt prachtige kleuren. Van geel tot rood, van diep paars tot koperkleurig groen.
Dan maken we een stop in Furnace Creek. In deze oase in de woestijn zien we het testteam van Hyundai, die blijkbaar een nieuw model auto aan het testen is in Death Valley. Verder moeten we echt even tanken (hadden we vanmorgen voor we weggingen ook al gedaan), want anders zouden we het krap aan halen tot buiten het park. Benzine is hier duur. Net even boven de 5 dollar per gallon (ca. 98 eurocent per liter), terwijl we vanmorgen nog 3,41 (62 eurocent per liter) betaalden. Maar goed, vergeleken bij de tarieven in Nederland blijft het goedkoop. Dan rijden we terug naar Las Vegas. Bij Indian Springs zien we op de luchtmachtbasis een onbemand vliegtuigje overvliegen. Voor een foto zijn we te laat, al denk ik dat dat ook niet echt op prijs gesteld zou zijn.
Eenmaal in Vegas, checken we in in het laatste hotel van deze vakantie, het Mandarin Oriental. De ontvangst is echt geweldig. De credit card die op precies de juiste aziatische manier wordt teruggegeven (met twee handen vast gehouden) en de dame die je incheckt loopt met je mee naar de lift om ze te wijzen en bedienen in plaats van te roepen dat ze daar en daar zijn. Dan doen we de kamerdeur open en stappen we een prachtige kamer binnen. Een badkamer waar je de hele dag zou willen douchen of juist in bad liggen, want de achter de spiegel ingebouwde televisie is echt prachtig.
Omdat de maagjes weer knorren verlaten we de 20e verdieping en stappen op de 3e de MoZen Bistro binnen. Dit Aziatisch restaurant doet ons versteld staan. Wat een bediening, wat een heerlijke rust, wat een keuze. We nemen in totaal acht kleine gerechtjes uit Japan, Korea, India en Thailand en laten het prima smaken. Uiteindelijk zijn we zelfs goedkoper uit dan gisteren bij Yellowtail, terwijl dit veel verfijnder van smaak is.
Dan nemen we opnieuw de lift en stappen de kamer weer in. Hier blijkt de service opnieuw. Het bed ligt netjes opgeslagen, er staat aan beide zijden van het bed een fles water, Er liggen bloemen, de handdoeken die we al hadden gebruikt zijn vervangen, de gordijnen zijn gesloten, enzovoort. We hoeven eigenlijk alleen nog in het heerlijk bed te stappen. |
