donderdag 7 februari 2008
          | |
 | |
| and back again |
 |
| Vandaag gaan we naar Los Angeles, want Yolanda vliegt terug naar Nederland. Om 17:30 uur vertrekt ze met KL602 naar Schiphol, waar ze vrijdagmiddag om 12:45 uur aankomt. Ingeborg en Erwin gaan daarna terug naar Yucca Valley. Ook vandaag begon de dag zonovergoten. Het is elke dag een paar graadjes warmer; het begint meer op zomer dan op lente te lijken. En ook vandaag weer een tripje naar Starbucks op de vroege ochtend voor een lekkere koffie en het contact met de rest van de wereld. Ok, er zijn hier dan wel kranten, maar zonder nieuwsberichten op TV (onze satelliet verbinding werkt niet) en het internet, lijkt Joshua Tree erg ver van de bewoonde wereld. Na de gebruikelijke cappucino, caramel machiato en skinny latte cinnamon dolce, gaan we op weg naar LA om Yolanda op het vliegtuig te zetten. De werkneemster bij Starbucks die ons een paar dagen geleden "Betty" doopte, heeft weer dienst en begroet ons luid" Hi Betty (=Yolanda), Oh and hi Betty (=Ingeborg). Als we haar vertellen dat we de dagen ervoor Britney en Hillary heetten, moet ze erg hard lachen en waarschuwt ons voor een "identity crisis". We besluiten om via Pasadena te rijden. Na een aantal dagen zandhappen in de Mojave Desert, is deze voorstad van LA een welkome afwisseling. Leuke shopjes, restaurantjes en mooie gebouwen (voor Amerikaanse begrippen, dan) maken van Pasadena een gezellig stadje. We rijden daarna via de Santa Monica Freeway rechtstreeks naar downtown LA. We verbazen ons over de hoge kantoren en voordat we het goed beseffen, zijn we het centrum uit en rijden we door buurten waar we 's avonds niet zouden willen vertoeven (overdag eigenlijk ook niet; gelukkig hoeven we voor maar een paar verkeerslichten stil te staan). Veel zwervers en daklozen, zonderlinge types, prostituees en armoede. We wanen ons bijna in de videoclip van Michael Jackson (Beat it) waar elk moment een oorlog tussen gangs kan uitbreken. Zo snel als we in de achterbuurt belanden, zo snel zijn we er ook weer uit. We zetten koers naar Santa Monica Beach. Uiteraard rijden we eerst een paar kilometer verder naar het noorden via Highway 1, naar Malibu. Daar staan de huizen van de rich and famous op en aan het strand. Het zijn prachtige "optrekjes", dat moet gezegd. Helaas geen bekenden gezien.... Dan op naar Santa Monica Beach. We wandelen op de pier en over het strand, genietend van het heerlijke weer. We kijken bij de beachvolleyballers en eten een corn dog (hot dog on a stick). Ook hier weer op het strand de leuke huisjes van de reddingsbrigade, maar ook hier geen Pamela. We kunnen onze ogen niet geloven als een van de lifeguards naar ons wenkt om naar boven te komen. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. Even hopen we nog dat we met deze "hunk" op de foto mogen, maar nee, we krijgen wel de bijbehorende attributen te leen. Bij nader inzien was deze "Mitch" toch nog aan de bleke kant, zo vroeg in het seizoen. Dan is het tijd om naar het vliegveld te gaan. Nadat we het terrein van LAX airport opgereden zijn, worden we geboden naar de kant te rijden voor een "car inspection" door de politie. Drie "officers" lopen om de auto heen met spiegeltjes en andere apparatuur. Gelukkig, we zijn geen "menace to society" en mogen doorrijden naar terminal 2, alwaar we afscheid nemen van Yolanda. Op de terugweg naar Joshua Tree, duiken we meteen de file in! Over een afstand waar we vorige week zaterdag nog ruim 2,5 uur overdeden, doen we nu 4 uur en 3 kwartier! In het donker bereiken we ons huisje. Erwin is behoorlijk "pooped", dus van "winter-weberen" komt niets meer. We duiken vanavond laat in bed: 21.00 uur! |
|
deze website is ontwikkeld en gehost door InterBox Internet