donderdag 20 augustus 2009
              | |
 | |
| hier aan de kust, de Spaanse kust.... |
 |
| Europa op z'n Amerikaans is zo gek nog niet! Zo pak je de mooiste plekken van meerdere landen en heb je aan afwisseling geen gebrek. En heb je telkens iets nieuws om naar uit te kijken. We trokken gisteren van de bergen naar de kust en dan komt er een nieuw fenomeen bij: water. Zeker bij deze temperaturen van dik boven de 30 graden een heerlijkheid! Erwin is bekend met deze omgeving, want hij was er een aantal keren eerder op vakantie. Voor Ingeborg is het onbekend gebied. Na een heerlijk ontbijt op het terras, vertrokken we over binnenweggetjes naar Rosas. Rosas???? Nee, niet het vreselijk commerciele, toeristische deel, gelukkig. De bergen in voor mooie uitzichten en nog gekeken hoe het bekende vakantiehuis erbij stond. Toen door naar Cadaques, het dorp waar Dali leefde. Superdruk, maar de witte huisjes en smalle straatjes waren leuk om door te lopen. Vervolgens naar een dorpje verder: Port lliquat, waar Casa Dali staat. Veel minder strandtoerisme daar. De temperaturen waren inmiddels flink opgelopen en het was puffen, maar gelukkig stond er af en toe een vleugje zeewind. Op naar het meest oostelijke plekje van het Spaanse vasteland: Cap de Creus. Ook daar was het druk, maar al snel vonden we een parkeerplaatsje en konden we genieten van de prachtige uitzichten over de zee, de baaien en het schiereiland. Het was daar heerlijk, te meer omdat het er flink waaide. De toer door het Parc National Cap de Creus was compleet door nog twee vissersplaatsjes aan te doen: Porte de la Selva en Porte de Llanca. Prachtige optrekjes daar gezien, die als tweede huis niet gek zouden zijn. Het liep alweer tegen 17.30 toen we bij ons Castell aankwamen. Erwin had nog een werkklusje te doen, Ingeborg streek lekker neer bij het zwembad. We sloten de dag af met weer een prachtige zonsondergang en een heerlijk diner op het terras. |
|
deze website is ontwikkeld en gehost door InterBox Internet