ZATERDAG 14 JULI 2018

op weg naar de middle of nowhere

Na een prima nachtrust stappen we rond half tien het hotel uit. Ingeborg heeft gezien dat aan de overkant een Paul moet zitten, alleen is de vraag of iets op de nationale feestdag open is. Dat blijkt het geval, dus kopen we voor 7 euro vier heerlijke broodjes en dat is toch een stuk voordeliger dan 32 euro voor een ontbijt in het hotel. We gaan op pad en het begint met vrij rustig verkeer. Maar na een half uurtje lijkt het wel of heel Parijs op pad gaat en is het vaak stapvoets aansluiten. Na Orleans wordt het iets minder druk, maar pas na Vierzon als we de snelweg naar Toulouse op draaien is het heerlijk auto rijden. Autopilot aan en zo nu en dan het stuur aanraken om de auto te laten weten dat je nog wakker bent.

Eerste stop is Chateauroux. Vanaf de snelweg zien we achenebbisje borden staan van Hotel Relais Saint-Jacques. We vrezen het ergste. Maar de locatie blijkt helemaal gerenoveerd en het ziet er prima uit. Acht superchargers staan er, als we inpluggen staan we met acht Nederlanders. We drinken wat in het restaurant en als we een half uurtje later teruglopen naar de auto staan we nog alleen.

Dan door naar de lader in Brive-la-Gaillarde. Daar moet de auto zo vol mogelijk geladen worden, want hierna gaan we zeker 125 kilometer het heuvelachtige binnenland in. Ook de supercharger bij Millau is zeker 100 kilometer verderop en van andere laadpalen in Frankrijk weten we niet zeker of ze werken.

Rond zeven uur stoppen we in Rabjac bij Rieurpeyroux, waar Anja ons zoals altijd allerhartelijkst verwelkomt. Even later komt ook Luc thuis en rond een uurtje of acht laten we het diner heerlijk smaken. We kijken nog naar de sterren en horen verderop vuurwerk voor quatorze julliet. Dan stappen we ons bed in en Erwin slaapt zo vast dat hij zelfs het onweer 's nachts niet hoort.

Facebook

  deze website is ontwikkeld en gehost door InterBox Internet vorige dag | volgende dag