dinsdag 8 augustus 2006
                | |
 | |
| natuurgeweld |
 |
| Vanmorgen niet al te vroeg vertrekken we vanuit Ashford, onze laatste slaapplaats in de staat Washington. We rijden naar Mount St Helens, de in 1980 na een aardbeving geexplodeerde vulkaan. Via een door veel groen en bossen omgeven route rijden we ineens een heel ander landschap in. In dit landschap staan en vooral liggen veel verkoolde stammen van bomen en is alles stoffig van as en stof. De route naar Windy Ridge is marcaber, aan alles zie je dat die fatale klap enorm geweest moet zijn en dat de stromen van instant gesmolten gletsjers, delen van de berg en bomen enorme verwoestingen hebben aangericht. En ook nu is er nog steeds aktiviteit, zo was er zondag weer een aardschok en terwijl wij op Windy Ridge staan stijgen fikse rookpluimen uit de krater op. We besluiten niet naar de andere kant van de berg te rijden, omdat het al wat laat is en we nog naar Sandy in Oregon moeten. Via kronkelende wegen rijden we daarheen. We passeren de brede Columbia River via een brug met roosters als wegdek (wat niet lekker rijdt, je hebt het gevoel over ijs te rijden) en zien verderop rook van bosbranden. Na een mijl of 20 blijkt de weg afgesloten omdat er 5 brandhaarden zijn, die door onweer zijn ontstaan. We moeten dus terug en via een enorme omweg naar Sandy. Daar aangekomen treffen we een bijna Hans-en-Grietjeachtig huisje aan, dat zeker niet onder doet voor onze cabin in Ashford opnieuw met hottub. De eigenaar van deze lodge had ons bij het boeken via Internet al laten weten dat het wat moeilijk te vinden was. Dat viel mee in het daglicht. Maar toen we nog even besloten naar het dorp te rijden om bij Safeways barbecue vlees te halen en in het donker terugreden was dat een heel stuk lastiger... |
|
deze website is ontwikkeld en gehost door InterBox Internet