donderdag 10 augustus 2006
                 | |
 | |
| this is (not) America |
 |
| Na vanmorgen opnieuw een heerlijk ontbijt door Coni klaargemaakt te hebben gegeten, vertrekken we naar de bookstore waar we het verslag van gisteren verzonden. Via highway 26 rijden we het Warm Springs Indian Reservation binnen. Daar doet zich een wonderlijke transformatie van het landschap voor. Binnen een enkele kilometer gaat het bos over een kale, dorre, vlakte. In dat stuk vliegen duizenden vlinders zich te pletter tegen onze en andere auto's. Op dat moment hebben we nog niet in de gaten dat we op een hoogvlakte rijden. Dat komt na het reservaat pas. Een lange afdaling doet het landschap opnieuw veranderen. Nu rijden we tussen boerderijen met graan en koeien. Dat beeld blijft enkele tientallen kilometers gehandhaafd. De volgende verandering is nog indrukwekkender. Kale bergen met afgeplatte bovenkant, diepe kloven waar de weg doorheen slingert en zo hier en daar een ranch. In een miniscuul dorpje, met de naam Antelope, stappen we een cafe binnen en drinken een kop koffie. Althans 1 schepje koffie op 1 liter water is hier in de VS de verhouding ongeveer. Maar de Marionberry Cobbler maakt echter alles goed. We vervolgen de rit via een stoffige weg, al blijft het wonderlijk dat de navigatie software dit soort wegen kent, want zonder 4x4 valt er niet te rijden. Dan komt de klap op de vuurpijl, John Day Fossil Beds National Monument. Een verzameling vreemdvormige en kleurige bergen en rotsen. Eerst bekijken we Clarno en zien we in 32 graden enorme rotswanden waarin fossielen terug te vinden zijn. Daarna rijden we naar de Painted Hills, een wijds schouwspel van rood, zwart en okerkleurige heuvels. Dan passeren we de Picture Gorge (dat zeker een foto waard is) en tot slot werpen we een blik op Sheep Rock, waarin groene en roze tinten te vinden zijn. Het ruikt hier overigens heerlijk naar jeneverbes en salie, want dat groeit overal. We verblijven in Fish House Inn, een niet al te gezellig huisje met naast ons bikers, die gelukkig erg rustig zijn. Het is overigens de enige plek in de wijde omgeving waar je kunt overnachten. Eten doen we in het plaatselijke eetcafe/diner. Twee enorme hamburgers, frietjes, een glas cola en twee glazen witte wijn voor nog iets van 20 euro. Het dorpje Dayville is typisch amerikaans, houten huisjes met rommelige tuinen, waarin werkelijk van alles verzameld wordt. |
|
deze website is ontwikkeld en gehost door InterBox Internet