WOENSDAG 10 AUGUSTUS 2016

open monden

We slapen zo heerlijk op deze bedden, dat we voor ons doen laat op staan in deze vakantie. Om tien uur gaat het ontbijtbuffet dicht en we zijn nog net op tijd, al komen er na ons ook nog steeds gasten aanlopen. Het is bijna net zo uitgebreid als het diner gisteravond. Keuze te over. We laten het ons allebei goed smaken (zonder ons compleet vol te vreten) en halen daarna de koffers op en checken uit.

Vandaag gaan we het eerste stuk van de Geiranger-Trollstigen route rijden en gaan eindigen in het Juvet Landscape Hotel. Dit is de locatie die Erwin aan Ingeborg liet zien om haar het laatste zetje richting een reis naar Noorwegen te geven. Maar eerst op weg. De route is weer prachtig en onderweg komen we ook de Gamle Strynefjellsvegen tegen. De route is echter lang en de batterij van de auto ondertussen niet meer vol geladen, dus bij het plannen was dit stuk route weggelaten. Bij aankomst werd er wat gerekend en als het goed is bestaat er in Geiranger een parkeerterrein vol laadpalen, dus met de gecalculeerde 4% als minimum accu niveau zou het moeten lukken. Dus niet de nieuwe tunnel genomen, maar de oude route. Deze route heeft als belangrijkste kenmerk dat hij nog erg origineel is. Geen vangrails, maar gewoon blokken rots langs de weg om te voorkomen dat je abusievelijk naar beneden stort.

En we krijgen er geen spijt van. De route is geweldig mooi. De temparatuur daalt steeds verder en op een gegeven moment sneeuwt het er gewoon flink op los. Doordat we hierdoor nog rustiger moeten rijden dan de navigatie had bedacht komt de 4% niet eens in zicht. Vlak voor de afdaling naar Geiranger is er nog een range van 40 kilometer en na tientallen haarspeldbochten komen we met 55 kilometer op de laadpalen parkeerplaats aan. De snellader (200 km/uur) blijkt nog vrij en dus hangen we de auto daar aan de paal.

Wij lopen ondertussen via honderden traptreden naar het dorp omlaag (de verdiepingen teller van Ingeborgs iPhone gaf 20 verdiepingen weer). Eenmaal in het dorp blijkt de ms Koningsdam in het fjord te liggen en varen er continu tenderbootjes tussen de kade en het schip op en neer. Het is een drukste van jewelste. Wij drinken een warme chocolademelk, maken wat foto's en na een uurtje beginnen we weer aan de traptocht naar boven. Bij de auto aangekomen is de batterij inmiddels voor 98% gevuld en dus gaan we op pad.

Geiranger uit is weer een weg vol haarspeldbochten omhoog, dan een mooi uitzichtpunt over de Geirangerfjord. Een stukje over een hoogvlakte en dan weer fors omlaag naar een veerpont die ons naar Valldal brengt. Deze keer moeten we acht minuten wachten. Nog een kilometer of 15 en dan rijden we het pad van Juvet Landscape Hotel op. De kok heet ons welkom en brengt ons naar huisje drie. Daar binnen gaan onze monden wagewijd open om pas na een minuutje of wat weer dicht te willen. De houten blokken zijn helemaal in de natuur opgenomen. Aan de achterkant alleen vergrijsd hout en aan de voorkant helemaal van glas. Bomen, rotsen, varens en een kolkend riviertje zijn letterlijk een levend schilderij. Dit is gaaf.

Om acht uur schuiven we in het hoofdgebouw aan bij het diner. Ook andere gasten komen binnen. Het blijken Amerikanen, Duitsers en Noren en al snel gaat het gesprek over van alles en nog wat, maar vooral over Donald Trump. Ondertussen brengt de kok heerlijke gerechten die in een goed restaurant niet zouden misstaan. Al snel is het laat en gaat iedereen terug naar z'n huisje.

Facebook

  deze website is ontwikkeld en gehost door InterBox Internet vorige dag | volgende dag