dinsdag 24 juli 2007
                    | |
 | |
| Leven als god in .... Amerika! |
 |
| De afgelopen week hebben we al heel veel moois gezien. Toch zorgt elke dag voor nieuwe verrassingen. De reis voerde vandaag naar Castle Valley, bij Moab, via Needles in Canyonlands National Park. Het eerste deel van de reis was inmiddels bekend terrein: eerst Bluff en vervolgens naar Blanding, waar we de dag ervoor ook waren. Daarna noordwaarts via Monticello naar Canyonlands. Onze eerste verrassing was Newspaper Rock, ofwel in de taal van de Navajo indianenen: Tse Hane (rock that tells story). Mooie rotstekeningen waren daar te bewonderen. We reden daarna verder Canyonlands in. Mooie rotsformaties in witte en rode zandsteen volgden elkaar op en de route voerde langs schiiterende uitzichtpunten. Het mooiste was de Needles Overlook vanwaar we de Colorado River en de uitgeslepen kloven konden zien. Daarna richting Moab. Vlak voor het stadje zagen we de lucht steeds donkerder kleuren. Gelukkig hielden we het droog! In ieder geval tijd genoeg voor Hole 'n the Rock, Wilson Arch en Looking Glass Rock te bezichtigen. Daarna was het toch echt tijd om naar onze overnachtingsplaats te gaan. Nadat we Moab hadden verlaten, sloegen we rechtsaf de scenic route naar Castle Valley op. Een kronkelende weg langs de Colorado River met hoge rode rotsen aan weerskanten. Na ongeveer 18 mijl doemde de Castle Valley Inn op: de laatste verrassing van vandaag! Vorig jaar werd er hard geroepen dat we te veel "eetfoto's" hadden gezet in ons reisverslag.... (jouw woorden, Marileen). Tot nu toe hebben we ons ingehouden, maar vandaag maken we dat in een keer goed. Vanochtend, voordat we de Hat Rock Inn (Mexican Hat) vaarwel zeiden, hebben we genoten van het ontbijt in de San Juan Trading Post: French Toast met worstje (Erwin) en bagel met cream cheese en worstje (Ingeborg). Omdat een goede kop koffie in de VS schaars is, begon Erwin na een uurtje rijden last te krijgen ontwenningsverschijnselen. Tja, Illy koffie kennen ze hier al helemaal niet! Alle hoop werd gevestigd op de plaats Monticello. Daar moesten we toch minstens een espresso kunnen drinken, want de plaatsnaam klonk zo lekker Italiaans.... Dat Amerikanen spreken van "Monnisello" deed ons niks. En ja, hard gejuich! In het plaatsje was er een heus koffiehuis te vinden (The Peach Tree), met een tweede vestiging in Moab, dus de komende twee dagen zitten we wat koffie betreft goed. Nadat we verder aan het sightsee-en waren geweest, werd het tijd voor de lunch. Bij de "outpost" van Canyonlands werden we heel hartelijk door een echtpaar ontvangen. De eigenaresse kletste honderduit en manlief snelde naar de BBQ om de hotdogs en broodjes te roosteren. Dat gaf Erwin de gelegenheid om eindelijk een kolibrie te fotograferen. Er zijn er hier erg veel en dat is een heel leuk gezicht. De outpost stond werkelijk in "the middle of nowhere", dus ik denk dat de eigenaresse blij was dat ze wat aanspraak had. In ieder geval was de hotdog heerlijk en het gezelschap interessant. Je begrijpt dat je van zo'n hotdog flink dorst krijgt. Dus wat doe je als de attractie "Hole 'n the Rock" tegenvalt....juist je neemt een ijs ("ijsje" zou de hoeveelheid rainbow sherbet of butter pecan die we kregen echt te kort hebben gedaan). We hadden de kleinste maat genomen, maar konden het ijs echt niet op. Gelukkig was het ijs op tijd verteerd voordat we aan het "dinner" begonnen. In ons "paleisje" in Castle Valley beschikken we over een flinke BBQ, dus dat werd smullen. Even bij de City Market zo'n 30 km verderop zalm, rosbief, kipspiezen en hamburgers gehaald. Daarbij ook nog wasabi en lemon aioli saus, garlic/pepper en lemon marinade, brood (sourdough) en salade gekocht. Helaas, voor Ingeborg kun je in de staat Utah geen wijntje bij de supermarkt kopen, maar wel flesjes Baccardi Razz (?!). Al met al was het wat eten betreft weer behelpen vandaag. |
|
deze website is ontwikkeld en gehost door InterBox Internet