Vanmorgen nemen we met weemoed afscheid van de Airbnb in Kopenhagen. Wat een uitstekende plek om te verblijven. Op 200 meter lopen ligt de voetgangersbrug die naar het beroemde haventje Nyhaven met z'n gekleurde huisjes loopt. En 's avonds kun je lekker op je eigen terrasje in het zonnetje zitten. Het enige nadeel dat we kunnen bedenken was het erg kleine bedje van slechts 130 cm breed. We vinden elkaar heel lief, maar om nou de hele nacht gestapeld te liggen...

Koffers in de auto (die in de parkeergarage onder het appartementencomplex staat), sleutel in de brievenbus en op pad. Eerste stop een bakker een stukje verderop voor een heerlijk ontbijtje. Dan over de Sontbrug die Kopenhagen met Malmo verbindt en waar de geweldige TV serie The Bridge zich rondom afspeelt. Het blijft een indrukwekkend bouwwerk. Eenmaal in Zweden pakken we precies het juiste tolpoortje, want dat blijkt net degene zonder douanier te zijn, dus rijden we zonder te stoppen Zweden binnen. Eerste stop daar is de supercharger bij Löddeköpinge, waar 8 laadpalen staan waarvan er een paar beschikbaar zijn als wij aan komen rijden. Maar binnen notime krioelt het van de Tesla's en moeten sommigen zelfs even wachten.

Wij lopen ondertussen nog even het winkelcentrum in en daar ziet Ingeborg precies het kaarslampje dat we gisteren in het Royal Danish Theatre op tafel hadden staan en waarvan ze al had opgezocht waar ze in Nederland te krijgen zijn. En ook nog afgeprijsd, dus de eerste souvernier ligt in de frunk.

Door naar Falkenberg waar we weer even moeten opladen. Hier zijn twaalf laadpunten en ook nu weer komen wij op exact het juiste moment aanrijden. Er zijn nog twee plekjes leeg en nog geen vijf minuten later staan er weer Tesla's te wachten. Aan een Noor naast ons vragen we waarom het zo druk is. Het blijkt dat vakantiehuisjes hier vaak op zaterdag of zondag van bewoner wisselen, waardoor iedereen op dezelfde dag op pad is. Hij adviseert ons ook de supercharger van Solli in Noorwegen te mijden, wanr die is op een normale dag al overvol.

Onze laatste laadstop voor vandaag ligt echter in Uddevalla, dat nog in Zweden ligt. Gelukkig wordt het op de weg na Goteborg langzaamaan rustiger. Bij Uddevalla besluiten we de Max (een soort Mac maar dan alles in het wit met geel) binnen te stappen voor een ijsje/milkshake (het is inmiddels 29 graden hier). Daar gaat het echt zo vreselijk georganiseerd (not) dat we ruim een half uur moeten wachten en de auto dus bijna vol geladen is. Vier man achter de balie die bestellingen op dienblaadjes leggen. De eerste dame tikt op het scherm dat bestelling 5184 klaar is, de tweede rent de hele keuken door om dat wat op het blaadje moet komen te halen. De derde pakt uit de balie onder hem de (lege) drinkbekers en zet die op z'n kop op het blaadje zodat de besteller verder zelf z'n drinken kan pakken. En nummer vier pakt de bonnentjes uit de printer en sorteert ze op een volkomen willekeurige wijze en legt nieuwe dienblaadjes neer met daarop het bestelbonnetje. En vervolgens kwam vrijwel iedereen die een blad kwam ophalen even later terug lopen om iets om te ruilen of missends op te halen. Amusant was het wel :)

Dus in een keer door naar Larkollen een kilometer of vijftig na de verlaten grens met Noorwegen. Bij het hotel aangekomen was het even schrikken. De oplaadpasjes voor Noorse commerciele laadpalen zijn niet mee genomen. Gelukkig kun je dat laden ook via de telefoon starten. En bij het hotel wordt de auto dus voor de eerste keer deze vakantie betaald opgeladen.

We zakken eerst in het zonnetje op een bank en bestellen wat te drinken. Dan halen we de koffers uit de auto en nemen in hetzelde bankje plaats met een kipburger uit de foodbar van die hotel. Het smaakt prima. We sluiten de avond ook dit jaar af met een uurtje bowlen op de baan onder het hotel.