Nadat we heerlijk hebben geslapen en ontbeten gaan we op pad. Eerste stop is de snellader van Gronn Kontakt die een paar kilometer buiten Bodø staat. We rekenen even hoeveel stroom er nodig is en dan rijden we terug naar Bodø waar we bij een bakker koffie en wat te lunchen meenemen. Dan op naar de express ferry die ons in ruim drie uur naar Moskenes op de Lofoten zal varen. Als we aan komen rijden wacht nog een verrassing. We hebben bijna 600 Noorse kronen teveel betaald. Electrische auto's mogen voor ongeveer 10 euro mee in plaats van de 70 voor normale voertuigen. Dus krijgen we een stapeltje geld in onze hand gedrukt. Altijd leuk.

We staan nog geen vijf minuten stil en we mogen de ferry al op. We moeten naar het onderste autodek, maar vlak voordat we de afrit daar heen oprijden worden we tegen gehouden. De man die de aanwijzigen geeft is bang dat de auto de grond gaat raken en dus worden we naar het camper en vrachtwagen dek gestuurd. Doordat eerst dat dek straks weer leeg moet voordat het onderste dek open kan zijn we dus als een van de eersten van de boot.

We nemen aan het raam plaats in de passagiersruimte, zodat we de hele tocht mooi zicht hebben. Het eerste kwartier vaart het schip tussen allerlei eilandjes door en daarna gaan we de open zee op. Die is door gebrek aan wind zo glad als een spiegel, waardoor de overtocht soepel verloopt. Eenmaal in Moskenes rijden we inderdaad vrijwel als eerste van het schip af en dat blijkt nog fijner dan we dachten. De wegen op de Lofoten zijn smal en vaak moet je ruimte maken voor tegenliggers. Op een enkele onoverzichtelijke brug wordt het verkeer zelfs met lichten geregeld.

Het is nog bewolkt, maar we krijgen al een prima indruk van hoe prachtig dit deel van Noorwegen moet zijn als het vanavond, als de weersverwachting uitkomt, in de zon moet zijn. We rijden door Ramberg, de plek waar onze volgende Airbnb staat naar Leknes. Dat is de eerste grotere plaats waar we de auto weer opladen terwijl wij in een supermarkt boodschappen doen.

Als we terugrijden begint de zon al door te komen en wordt het landschap adembenemend mooi. Hoge piekende bergen, turquoise blauwe baaien, soms een zandstrandje en vrijwel boomloze landschappen. Bij Ramberg aangekomen vinden we de Elvis Presley Vei al snel. Aan het einde van dat straatje staat de Airbnb. En dan vallen onze monden toch wel een heel eind open. Op de website van Airbnb zag het er al geweldig uit, maar de realiteit is nog mooier. Wat een huis, wat een uitzicht, wat een gastvrije ontvangst door de Amerikaanse eigenaresse.

Ze gaat gelijk tapas voor ons maken, krijgen uitleg over alle gadgets in het huis (toilet met geurafzuiger, electronische douchekraan, een kookplaat waarvan we nog steeds niet snappen hij werkt, enz.). De tapas blijkt een vrijwel complete maaltijd, zodat we het meegebrachte eten maar voor morgen in de koelkast laten liggen. De lucht is inmiddels strakblauw en rond een uurtje of half elf zien we de zon in de zee zakken, waarbij de lucht fel oranje kleurt. Ook in Rotterdam zien we dat, maar dat duurt dan hooguit een kwartier en dan is het donker. We hebben tot na twaalf uur gekeken, de zon is dan allang niet meer te zien, maar de lucht blijft oranje en het blijft ook gewoon licht buiten. En als Erwin 's nachts rond een uur of twee wakker wordt is het nog steeds licht. Een aparte gewaarwording.